Harry Mulish, ‘De ontdekking van de hemel’
‘Wat zegt die nu? Geen Facebook!?’
Harry Mulish, ‘De ontdekking van de hemel’
‘Wat zegt die nu? Geen Facebook!?’
Luister. Luister aandachtig naar Smells like teen spirit. Tegen wil en dank werd Nirvana er de spreekbuis van een generatie mee – mijn generatie. Zet daarna Debaser van de Pixies op en u zal weten waar Kurt Cobain de mosterd is gaan halen.
De foto boven dit bericht toont een pagina uit Steal like an artist van de Amerikaan Austin Kleon – mogelijk kent u hem van zijn newspaper blackout-gedichten waarin hij krantenknipsels met een viltstift te lijf gaat tot er niets dan pöezie overblijft. In het boek wil Kleon creatieve zielen bevrijden van de idée fixe dat elk idee origineel moet zijn.
Hij citeert artiesten:
“What is originality? Undetected plagiarism.” (William Ralph Inge)
Hij citeert de Bijbel.
“There is nothing new under the sun.” (Ecclesiastes 1:9)
Iets anders nu. In mei was Antwerpen even in de ban van Slinkachu, de artiest die kleine modelbouwtafereeltjes achterliet op kerktrappen en in parken. Een parkpicknick op een stel vuilniszakken, een voetballertje dat een speelveld uittekent op een tegel. Elke Antwerpenaar klom op zijn (bak)fiets om de vijf tafereeltjes te fotograferen.
Slinkachu is niet de enige die met modelbouwfiguurtjes aan de slag gaat. Voor de generiek van Man Bijt Hond plundert Woestijnvis al jaren de rekken van modelbouw Verschooten. En op bigappetites.net combineert Christopher Boffoli de figuurtjes met etenswaren.
Slinkachu’s Antwerpse tafereeltjes brachten me op een idee. Wat als die figuurtjes zich over klassiekers uit de wereldliteratuur zouden ontfermen? Wat dan? Het resultaat zal te zien zijn in de rubriek de kleine letteren.
Wij zijn schrijvers. Wij stelen als de raven.