Lang, lang geleden was er eens… een koninkrijkje dat bulkte van de banketbakkers. Jaar na jaar zond de Koninklijke Academie voor Gebak en Suikergoed haar roomboterzonen de wijde wereld in. Van heinde en verre kwamen mensen naar het koninkrijk om hun BMI te ondermijnen met gebakjes, vlaaien en petitfours.

Hoogmis voor elke patisserier was de grote BanketBraderij – kortweg BB genoemd – die jaarlijks in november plaatsvond. Elke zichzelf respecterende bakker had er zijn eigen stand. Vaak stonden mensen in drommen aan te schuiven voor een handtekening en een hapje van ’s lands Bekendste Bakkers.

Dit jaar vierde  de Academie zijn 77ste braderij. Postduiven en herauten vertrokken naar de vier windstreken want voor deze editie moest elke bakker met een nieuwe signature dish op de proppen te komen. En de bakker, hij toog aan het werk.

De opening van de 77ste BB lokte massa’s volk. Doodvermoeid maar apetrots schoven bakkers collegiaal aan om hun creaties op de Koninklijke toontafel te plaatsen. Rijen en rijen roomtaarten vulden het marktplein.  Welk een suikerwerkpracht! Maar wat gebeurde er toen? De bakkers moesten het plein verlaten, alsof ze er niet meer toe deden! Terwijl hellebaardiers hen wegvoerden, weerklonk klaroengeschal en liep de koninklijke hofhouding het marktplein op. Ze schaarden zich rond het taartenbuffet.
Kirrend van de pret telde de koning tot drie… en mikte een macarontoren in het gezicht van zijn majordomus. De majordomus gooide met crème au beurre naar de kroonprins. Toen vloog het gebak alle kanten op.

Het taartengevecht was een groot succes. Barden bezongen het in herbergen en op kermissen. De Academie klopte zichzelf op de borst voor haar PR-stunt. En de bakkers? Zij keken verbijsterd toe hoe hun ambacht te kijk werd gezet in een platte kermisstunt en keerden stilletjes huiswaarts.

Afgelopen maandag werd het wereldrecord Boekendomino op de Boekenbeurs verbroken. ‘Een ode aan het boek,’ noemden ze het daar. Tja. Als het zo zit, wil ik alvast een ideetje voor volgend jaar lanceren: Boekentwister. Vier auteurs op het veld en boekentitels in plaats van kleuren. Omdat er toch geen kat op die panelgesprekken afkomt! Omdat het plezant is! LOL!